trinká
Étymologie
- Dérivé de trink (« poutre »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | trinká | trinkayá | trinkatá |
| 2e du sing. | trinkal | trinkayal | trinkatal |
| 3e du sing. | trinkar | trinkayar | trinkatar |
| 1re du plur. | trinkat | trinkayat | trinkatat |
| 2e du plur. | trinkac | trinkayac | trinkatac |
| 3e du plur. | trinkad | trinkayad | trinkatad |
| 4e du plur. | trinkav | trinkayav | trinkatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « trinká [trinˈka] »
Références
- « trinká », dans Kotapedia