tringelt

Étymologie

De l’allemand Trinkgeld pourboire »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tringelt tringelty
Génitif tringeltu tringeltů
Datif tringeltu tringeltům
Accusatif tringelt tringelty
Vocatif tringelte tringelty
Locatif tringeltu tringeltech
Instrumental tringeltem tringelty

tringelt \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Familier) Pourboire.

Synonymes