tringelt
Étymologie
- De l’allemand Trinkgeld (« pourboire »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | tringelt | tringelty |
| Génitif | tringeltu | tringeltů |
| Datif | tringeltu | tringeltům |
| Accusatif | tringelt | tringelty |
| Vocatif | tringelte | tringelty |
| Locatif | tringeltu | tringeltech |
| Instrumental | tringeltem | tringelty |
tringelt \Prononciation ?\ masculin inanimé