tricenarius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | tricenarius | tricenariă | tricenarium | tricenariī | tricenariae | tricenariă |
| Vocatif | tricenarie | tricenariă | tricenarium | tricenariī | tricenariae | tricenariă |
| Accusatif | tricenarium | tricenariăm | tricenarium | tricenariōs | tricenariās | tricenariă |
| Génitif | tricenariī | tricenariae | tricenariī | tricenariōrŭm | tricenariārŭm | tricenariōrŭm |
| Datif | tricenariō | tricenariae | tricenariō | tricenariīs | tricenariīs | tricenariīs |
| Ablatif | tricenariō | tricenariā | tricenariō | tricenariīs | tricenariīs | tricenariīs |
tricenarius \Prononciation ?\
- De trente, qui contient le nombre trente.
tricenarius homo.
- trentenaire, homme de trente ans.
Dérivés dans d’autres langues
- Français : tricénaire
Références
- « tricenarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage