trenke
Breton
Forme de verbe
Mutation
Forme
Non muté
trenke
Adoucissante
drenke
Spirante
zrenke
trenke
\ˈtrẽŋke\
Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe
trenkañ
/
trenkiñ
.
Anagrammes
enkter
kentre
kerent
krenet
renket