transitionieren
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps | Personne | Forme | 
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich transitioniere | 
| 2e du sing. | du transitionierst | |
| 3e du sing. | er/sie/es transitioniert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich transitionierte | 
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich transitionierte | 
| Impératif | 2e du sing. | transitionier transitioniere! | 
| 2e du plur. | transitioniert! | |
| Participe passé | transitioniert | |
| Auxiliaire | sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
transitionieren \tʁanzit͡si̯oːˈniːʁən\ (voir la conjugaison)
- (Transitude) Transitionner.
Synonymes
- transitieren
Prononciation
- Berlin : écouter « transitionieren [tʁanzit͡si̯oːˈniːʁən] »