tralá
Étymologie
- Dérivé de tral (« électricité »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tralá | tralayá | tralatá |
| 2e du sing. | tralal | tralayal | tralatal |
| 3e du sing. | tralar | tralayar | tralatar |
| 1re du plur. | tralat | tralayat | tralatat |
| 2e du plur. | tralac | tralayac | tralatac |
| 3e du plur. | tralad | tralayad | tralatad |
| 4e du plur. | tralav | tralayav | tralatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Ressentir par électroception.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « tralá [traˈla] »
Anagrammes
Références
- « tralá », dans Kotapedia