tragika
Espéranto
Étymologie
- Du latin tragicus.
Adjectif
tragika \tra.ˈɡi.ka\
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « tragika [Prononciation ?] »
Étymologie
- Voir tragik.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | tragika | tragiky |
| Génitif | tragiky | tragik |
| Datif | tragice | tragikám |
| Accusatif | tragiku | tragiky |
| Vocatif | tragiko | tragiky |
| Locatif | tragice | tragikách |
| Instrumental | tragikou | tragikami |
tragika \Prononciation ?\ féminin
- Tragique.
Triumf a tragika Erasma Rotterdamského.
— (titre de roman de Stefan Zweig)- Érasme, Grandeur et décadence d’une idée.
Synonymes
- tragično
- tragičnost
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage