titul
Étymologie
- Du latin titulus.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | titul | tituly |
| Génitif | titulu | titulů |
| Datif | titulu | titulům |
| Accusatif | titul | tituly |
| Vocatif | titule | tituly |
| Locatif | titulu | titulech |
| Instrumental | titulem | tituly |
titul masculin inanimé
- Titre d’une personne.
- šlechtický titul, titre de noblesse.
- Tête de chapitre.
Dérivés
Prononciation
- tchèque : écouter « titul [Prononciation ?] »