titekavá
Étymologie
- Dérivé de tite (« en haut de, au sommet de »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | titekavá | titekavayá | titekavatá | 
| 2e du sing. | titekaval | titekavayal | titekavatal | 
| 3e du sing. | titekavar | titekavayar | titekavatar | 
| 1re du plur. | titekavat | titekavayat | titekavatat | 
| 2e du plur. | titekavac | titekavayac | titekavatac | 
| 3e du plur. | titekavad | titekavayad | titekavatad | 
| 4e du plur. | titekavav | titekavayav | titekavatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
titekavá \titɛkaˈva\ ou \titekaˈva\ bitransitif
- Rétrograder (d’un rang).
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Prononciation
- France : écouter « titekavá [titɛkaˈva] »
Références
- « titekavá », dans Kotapedia