tirká
Étymologie
- Dérivé de tirka (« position »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tirká | tirkayá | tirkatá |
| 2e du sing. | tirkal | tirkayal | tirkatal |
| 3e du sing. | tirkar | tirkayar | tirkatar |
| 1re du plur. | tirkat | tirkayat | tirkatat |
| 2e du plur. | tirkac | tirkayac | tirkatac |
| 3e du plur. | tirkad | tirkayad | tirkatad |
| 4e du plur. | tirkav | tirkayav | tirkatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « tirká [tirˈka] »
Références
- « tirká », dans Kotapedia