tintinnaculus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | tintinnaculus | tintinnaculă | tintinnaculum | tintinnaculī | tintinnaculae | tintinnaculă |
| Vocatif | tintinnacule | tintinnaculă | tintinnaculum | tintinnaculī | tintinnaculae | tintinnaculă |
| Accusatif | tintinnaculum | tintinnaculăm | tintinnaculum | tintinnaculōs | tintinnaculās | tintinnaculă |
| Génitif | tintinnaculī | tintinnaculae | tintinnaculī | tintinnaculōrŭm | tintinnaculārŭm | tintinnaculōrŭm |
| Datif | tintinnaculō | tintinnaculae | tintinnaculō | tintinnaculīs | tintinnaculīs | tintinnaculīs |
| Ablatif | tintinnaculō | tintinnaculā | tintinnaculō | tintinnaculīs | tintinnaculīs | tintinnaculīs |
tintinnaculus \Prononciation ?\
- Qui cliquète.
tintinnaculi viri.
- les hommes enchainés dont les chaines tintent.
Synonymes
Références
- « tintinnaculus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage