timigita
Espéranto
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | timigita \ti.mi.ˈɡi.ta\ |
timigitaj \ti.mi.ˈɡi.taj\ |
| Accusatif | timigitan \ti.mi.ˈɡi.tan\ |
timigitajn \ti.mi.ˈɡi.tajn\ |
timigita \ti.mi.ˈɡi.ta\
- Alarmé, apeuré.
La kamparano, pli surprizita ol timigita, promesis, kaj dank’al tio povis deŝiri la Rozon. Reveninte hejmen li neniel forgesis, kion al li estis dirinta l’arbeto, kaj, tuj de la mateno sekvanta, la junulino sola foriris por serĉi la rozujon sur la vojo.
— (Pierre Louÿs, La Rozo Supernatura, 1902 → lire en ligne)- Le paysan, plus ébahi qu’alarmé, promit, et put cueillir en échange la rose. Rentré dans sa maison, il n’eut garde d’oublier ce que lui avait dit l’arbuste, et, dès le lendemain matin, la jeune fille s’en alla seule chercher le rosier sur la route.
Apparentés étymologiques
→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine tim et la liste des dérivés de tim.
Prononciation
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )