tigá
Étymologie
- Dérivé de tiga (« châtiment »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tigá | tigayá | tigatá |
| 2e du sing. | tigal | tigayal | tigatal |
| 3e du sing. | tigar | tigayar | tigatar |
| 1re du plur. | tigat | tigayat | tigatat |
| 2e du plur. | tigac | tigayac | tigatac |
| 3e du plur. | tigad | tigayad | tigatad |
| 4e du plur. | tigav | tigayav | tigatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tigá \tiˈga\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « tigá [tiˈga] »
Références
- « tigá », dans Kotapedia