ticayká

Étymologie

Composé de tic et de ayká.

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. ticayká ticaykayá ticaykatá
2e du sing. ticaykal ticaykayal ticaykatal
3e du sing. ticaykar ticaykayar ticaykatar
1re du plur. ticaykat ticaykayat ticaykatat
2e du plur. ticaykac ticaykayac ticaykatac
3e du plur. ticaykad ticaykayad ticaykatad
4e du plur. ticaykav ticaykayav ticaykatav
voir Conjugaison en kotava

ticayká \tiʃajˈka\ transitif

  1. Monter, poser en-haut.

Prononciation

Références