teuin
Forme de verbe
| Mutation | Forme | 
|---|---|
| Non muté | deuin | 
| Adoucissante | zeuin | 
| Mixte | teuin | 
teuin \ˈtøːĩn\
- Forme mutée de deuin par durcissement (d > t).
- Ur wezh ma vo aet e-barzh ar jardin-se, ne cʼhallo ket dont er-maez, hag e teuin a-benn anezhañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 117)- Une fois quʼil sera entré dans ce jardin(-là), il ne pourra pas sortir, et je viendrai a bout de lui.