tetrastylus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien τετράστυλος, tetrástylos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | tetrastylus | tetrastylă | tetrastylum | tetrastylī | tetrastylae | tetrastylă |
| Vocatif | tetrastyle | tetrastylă | tetrastylum | tetrastylī | tetrastylae | tetrastylă |
| Accusatif | tetrastylum | tetrastylăm | tetrastylum | tetrastylōs | tetrastylās | tetrastylă |
| Génitif | tetrastylī | tetrastylae | tetrastylī | tetrastylōrŭm | tetrastylārŭm | tetrastylōrŭm |
| Datif | tetrastylō | tetrastylae | tetrastylō | tetrastylīs | tetrastylīs | tetrastylīs |
| Ablatif | tetrastylō | tetrastylā | tetrastylō | tetrastylīs | tetrastylīs | tetrastylīs |
tetrastylus \Prononciation ?\
- Tétrastyle.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes
- tetrastylos
Références
- « tetrastylus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage