tetanicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien τετανικός, tetanikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | tetanicus | tetanică | tetanicum | tetanicī | tetanicae | tetanică |
| Vocatif | tetanice | tetanică | tetanicum | tetanicī | tetanicae | tetanică |
| Accusatif | tetanicum | tetanicăm | tetanicum | tetanicōs | tetanicās | tetanică |
| Génitif | tetanicī | tetanicae | tetanicī | tetanicōrŭm | tetanicārŭm | tetanicōrŭm |
| Datif | tetanicō | tetanicae | tetanicō | tetanicīs | tetanicīs | tetanicīs |
| Ablatif | tetanicō | tetanicā | tetanicō | tetanicīs | tetanicīs | tetanicīs |
tetanicus \Prononciation ?\
Références
- « tetanicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage