terva
: tervá
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | terva | tervat |
| Génitif | tervan | tervojen tervain (rare) |
| Partitif | tervaa | tervoja |
| Accusatif | terva [1] tervan [2] |
tervat |
| Inessif | tervassa | tervoissa |
| Élatif | tervasta | tervoista |
| Illatif | tervaan | tervoihin |
| Adessif | tervalla | tervoilla |
| Ablatif | tervalta | tervoilta |
| Allatif | tervalle | tervoille |
| Essif | tervana | tervoina |
| Translatif | tervaksi | tervoiksi |
| Abessif | tervatta | tervoitta |
| Instructif | — | tervoin |
| Comitatif | — | tervoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | tervani | tervamme |
| 2e personne | tervasi | tervanne |
| 3e personne | tervansa | |
terva \ˈterʋɑ\
Dérivés
- afrikantervakiitäjä — martinet du Cap
- koivuterva — goudron de bouleau
- tervapääsky — martinet noir
Forme de nom commun
terva \ˈterʋɑ\
- Accusatif II singulier de terva.