terminální
Étymologie
- Apparenté à terminál (« terminal »), du latin terminalis avec le suffixe adjectival -ní.
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | terminální | |||
| vocatif | terminální | ||||
| accusatif | terminálního | terminální | |||
| génitif | terminálního | terminální | terminálního | ||
| locatif | terminálním | terminální | terminálním | ||
| datif | terminálnímu | terminální | terminálnímu | ||
| instrumental | terminálním | terminální | terminálním | ||
| pluriel | nominatif | terminální | |||
| vocatif | terminální | ||||
| accusatif | terminální | ||||
| génitif | terminálních | ||||
| locatif | terminálních | ||||
| datif | terminálním | ||||
| instrumental | terminálními | ||||
terminální \ˈtɛrmɪnaːlɲiː\
- (Domaines scientifiques) Terminal.
- terminální fáze nemoci, phase terminale de la maladie.
Synonymes
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage