terén
: teren
Étymologie
- Du français terrain.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | terén | terény |
| Génitif | terénu | terénů |
| Datif | terénu | terénům |
| Accusatif | terén | terény |
| Vocatif | teréne | terény |
| Locatif | terénu | terénech |
| Instrumental | terénem | terény |
terén \Prononciation ?\ masculin inanimé
Apparentés étymologiques
- terénář
- terénní, de terrain
Voir aussi
- terén sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)