terén

Voir aussi : teren

Étymologie

Du français terrain.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif terén terény
Génitif terénu terénů
Datif terénu terénům
Accusatif terén terény
Vocatif teréne terény
Locatif terénu terénech
Instrumental terénem terény

terén \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Terrain.
    • dobýt terén.
      gagner du terrain.

Apparentés étymologiques

  • terénář
  • terénní, de terrain

Voir aussi

  • terén sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)