teima
Portugais
Étymologie
- Du latin thema.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| teima \tɐj.ˈmɐ\ | teimas \tɐj.ˈmɐʃ\ | 
teima \tɐj.ˈmɐ\ féminin
- Obstination, persistence, idée fixe.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Synonymes
Dérivés
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe teimar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela teima | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) teima | 
Prononciation
- Lisbonne: \tˈɐj.mɐ\ (langue standard), \tˈɐj.mɐ\ (langage familier)
- São Paulo: \tˈej.mə\ (langue standard), \tˈej.mə\ (langage familier)
- Rio de Janeiro: \tˈẽj.mɐ\ (langue standard), \tˈẽj.mɐ\ (langage familier)
- Maputo: \tˈɛj.mɐ\ (langue standard), \tˈɛ̃j.mɐ\ (langage familier)
- Luanda: \tˈej.mɐ\
- Dili: \tˈɐj.mə\
Références
- « teima », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en portugais, sous licence CC BY-SA 4.0 : teima. (liste des auteurs et autrices)