tciné
Étymologie
- Dérivé de tcine (« solution »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tciné | tcineyé | tcineté |
| 2e du sing. | tcinel | tcineyel | tcinetel |
| 3e du sing. | tciner | tcineyer | tcineter |
| 1re du plur. | tcinet | tcineyet | tcinetet |
| 2e du plur. | tcinec | tcineyec | tcinetec |
| 3e du plur. | tcined | tcineyed | tcineted |
| 4e du plur. | tcinev | tcineyev | tcinetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tciné \tʃiˈnɛ\ ou \tʃiˈne\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « tciné [tʃiˈnɛ] »
Références
- « tciné », dans Kotapedia