tavara
Étymologie
- Du russe товар (továr) (« les biens »).
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | tavara | tavarat |
| Génitif | tavaran | tavaroiden tavaroitten tavarain (rare) |
| Partitif | tavaraa | tavaroita |
| Accusatif | tavara [1] tavaran [2] |
tavarat |
| Inessif | tavarassa | tavaroissa |
| Illatif | tavaraan | tavaroihin |
| Élatif | tavarasta | tavaroista |
| Adessif | tavaralla | tavaroilla |
| Allatif | tavaralle | tavaroille |
| Ablatif | tavaralta | tavaroilta |
| Essif | tavarana | tavaroina |
| Translatif | tavaraksi | tavaroiksi |
| Abessif | tavaratta | tavaroitta |
| Instructif | — | tavaroin |
| Comitatif | — | tavaroine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | tavarani | tavaramme |
| 2e personne | tavarasi | tavaranne |
| 3e personne | tavaransa | |
tavara \ˈtɑ.ʋɑ.rɑ\
- Denrée, marchandise, produit.
Tavaramme eivät menneet kaupaksi.
- Nos produits ne vendaient pas bien.
- Matière, matériel, substance, chose, truc.
Kummallisen näköistä tavaraa, mitä tämä on?
- Cela a l’air étrange ce truc, qu’est-ce que c’est ?
- Affaires, bagages, équipements, objet, chose.
Muista ottaa tavarasi lähtiessäsi.
- Souviens-toi de prendre tes affaires en partant.
Kenen tavara tämä on?
- C’est à qui cet objet ?
Varasin matkalle aivan liikaa tavaroita.
- J’ai pris bien trop de choses pour le voyage.
Forme de nom commun
tavara \ˈtɑʋɑrɑ\
- Accusatif II singulier de tavara.