taspú
Étymologie
- Dérivé de taspu (« vociférations »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | taspú | taspuyú | tasputú |
| 2e du sing. | taspul | taspuyul | tasputul |
| 3e du sing. | taspur | taspuyur | tasputur |
| 1re du plur. | tasput | taspuyut | tasputut |
| 2e du plur. | taspuc | taspuyuc | tasputuc |
| 3e du plur. | taspud | taspuyud | tasputud |
| 4e du plur. | taspuv | taspuyuv | tasputuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
taspú \tasˈpu\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « taspú [tasˈpu] »
Références
- « taspú », dans Kotapedia