tarká
Étymologie
- Dérivé de tarkaf (« respectueux »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tarká | tarkayá | tarkatá |
| 2e du sing. | tarkal | tarkayal | tarkatal |
| 3e du sing. | tarkar | tarkayar | tarkatar |
| 1re du plur. | tarkat | tarkayat | tarkatat |
| 2e du plur. | tarkac | tarkayac | tarkatac |
| 3e du plur. | tarkad | tarkayad | tarkatad |
| 4e du plur. | tarkav | tarkayav | tarkatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « tarká [tarˈka] »
Anagrammes
Références
- « tarká », dans Kotapedia