tarjoilija

Étymologie

(Date à préciser) Dérivé de tarjoilla servir »), avec le suffixe -ja.

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif tarjoilija tarjoilijat
Génitif tarjoilijan tarjoilijoiden
tarjoilijoitten
tarjoilijain (rare)
Partitif tarjoilijaa tarjoilijoita
Accusatif tarjoilija[1]
tarjoilijan[2]
tarjoilijat
Inessif tarjoilijassa tarjoilijoissa
Illatif tarjoilijaan tarjoilijoihin
Élatif tarjoilijasta tarjoilijoista
Adessif tarjoilijalla tarjoilijoilla
Allatif tarjoilijalle tarjoilijoille
Ablatif tarjoilijalta tarjoilijoilta
Essif tarjoilijana tarjoilijoina
Translatif tarjoilijaksi tarjoilijoiksi
Abessif tarjoilijatta tarjoilijoitta
Instructif tarjoilijoin
Comitatif tarjoilijoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la 3e personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 2e personne du singulier, ou la
    1e ou 2e personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la 3e personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne tarjoilijani tarjoilijamme
2e personne tarjoilijasi tarjoilijanne
3e personne tarjoilijansa

tarjoilija \ˈtɑr.joi̯.li.jɑ\

  1. Serveur, serveuse.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de nom commun

tarjoilija \ˈtɑrjoilijɑ\

  1. Accusatif II singulier de tarjoilija.