taolioù-kaer
Forme de nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Non muté | taol-kaer | taolioù-kaer | 
| Adoucissante | daol-kaer | daolioù-kaer | 
| Spirante | zaol-kaer | zaolioù-kaer | 
taolioù-kaer \tɔ.lju.ˈkaɛr\ masculin
- Pluriel de taol-kaer.
- Kement a daoliou-kaer en devoa graet er brezel ma nijas ar brud anezañ betek Roazon ha ma cʼhoantaas roue Breiz ober anaoudegez gantañ hag e drugarekaat. — (Yeun ar Go, Marcʼheger ar Gergoad, Breuriez ar Brezoneg er Skoliou, 1939, page 4)- Il avait réalisé tant d’exploits au combat que sa réputation se propagea (vola) jusqu’à Rennes et que le roi de Bretagne désira faire sa connaissance et le remercier.
 
- Ur wech ouzhpenn, e vo meulet evit e daolioù kaer war an dachenn-emgann. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 103)- Une fois de plus, on le louera (il sera loué) pour ses exploits sur le champ de bataille.