taolenner
Forme de verbe
| Mutation | Forme | 
|---|---|
| Non muté | taolenner | 
| Adoucissante | daolenner | 
| Spirante | zaolenner | 
taolenner \tɔ.ˈlɛ.nːɛr\
- Impersonnel du présent de l’indicatif du verbe taolenniñ.
- En hini gentañ e taolenner buhez Loeiz Eunius pecʼher, gwaller, muntrer, h.a. — (Jakez Konan, Loeiz Eunius, in Al Liamm, no 71, novembre-décembre 1958, page 458)- Dans la première [partie] on dépeint la vie de Louis Eunius pécheur, malfaiteur, meurtrier, etc.