tamm
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | tamm | tammoù | temmen |
| Adoucissante | damm | dammoù | demmen |
| Spirante | zamm | zammoù | zemmen |
tamm \ˈtãmː\ masculin
- Morceau.
Un tamm kig az-po ?
— (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 502)- Veux-tu un morceau de viande ?
- Part.
Dérivés
- a-dammoù
- didammadenn
- didammañ
- didammer
- miltamm
- tamm-ha-tamm
- tammañ
- tammata
- un tamm
- un tammig
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 711b