taksulá
Étymologie
- Dérivé de taksul (« baguette »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | taksulá | taksulayá | taksulatá |
| 2e du sing. | taksulal | taksulayal | taksulatal |
| 3e du sing. | taksular | taksulayar | taksulatar |
| 1re du plur. | taksulat | taksulayat | taksulatat |
| 2e du plur. | taksulac | taksulayac | taksulatac |
| 3e du plur. | taksulad | taksulayad | taksulatad |
| 4e du plur. | taksulav | taksulayav | taksulatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
taksulá \taksuˈla\ transitif
Prononciation
- France : écouter « taksulá [taksuˈla] »
Références
- « taksulá », dans Kotapedia