taká
Étymologie
- Dérivé de taka (« tête »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | taká | takayá | takatá |
| 2e du sing. | takal | takayal | takatal |
| 3e du sing. | takar | takayar | takatar |
| 1re du plur. | takat | takayat | takatat |
| 2e du plur. | takac | takayac | takatac |
| 3e du plur. | takad | takayad | takatad |
| 4e du plur. | takav | takayav | takatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « taká [taˈka] »
Anagrammes
Références
- « taká », dans Kotapedia