taht
: täht
Étymologie
- Du persan تخت, takht (« siège, trône »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif / absolu | taht | tahtlar |
| Accusatif | tahtı | tahtları |
| Datif / directif | tahta | tahtlara |
| Locatif | tahtda | tahtlarda |
| Ablatif | tahtdan | tahtlardan |
taht \Prononciation ?\
Voir aussi
- taht sur l’encyclopédie Wikipédia (en turc)