swavá
Étymologie
- Dérivé de swava (« esprit »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | swavá | swavayá | swavatá |
| 2e du sing. | swaval | swavayal | swavatal |
| 3e du sing. | swavar | swavayar | swavatar |
| 1re du plur. | swavat | swavayat | swavatat |
| 2e du plur. | swavac | swavayac | swavatac |
| 3e du plur. | swavad | swavayad | swavatad |
| 4e du plur. | swavav | swavayav | swavatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Percevoir par télépathie.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « swavá [swaˈva] »
Références
- « swavá », dans Kotapedia