suvullinen
Étymologie
- Dérivé de suku (« famille, généalogie, genre, sexe »), avec le suffixe -llinen.
Adjectif
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | suvullinen | suvulliset |
| Génitif | suvullisen | suvullisten suvullisien |
| Partitif | suvullista | suvullisia |
| Accusatif | suvullinen [1] suvullisen [2] |
suvulliset |
| Inessif | suvullisessa | suvullisissa |
| Illatif | suvulliseen | suvullisiin |
| Élatif | suvullisesta | suvullisista |
| Adessif | suvullisella | suvullisilla |
| Allatif | suvulliselle | suvullisille |
| Ablatif | suvulliselta | suvullisilta |
| Essif | suvullisena | suvullisina |
| Translatif | suvulliseksi | suvullisiksi |
| Abessif | suvullisetta | suvullisitta |
| Instructif | — | suvullisin |
| Comitatif | — | suvullisine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | suvulliseni | suvullisemme |
| 2e personne | suvullisesi | suvullisenne |
| 3e personne | suvullisensa | |
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | suvullinen |
| Comparatif | suvullisempi |
| Superlatif | suvullisin |
suvullinen \ˈsuʋulːinen\
Antonymes
Dérivés
- suvullisesti
Forme d’adjectif
suvullinen \ˈsuʋulːinen\
- Accusatif II singulier de suvullinen.