sustentus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | sustentŭs | sustentūs |
| Vocatif | sustentŭs | sustentūs |
| Accusatif | sustentum | sustentūs |
| Génitif | sustentūs | sustentuum |
| Datif | sustentūi ou sustentū |
sustentibus |
| Ablatif | sustentū | sustentibus |
sustentus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sustentus | sustentă | sustentum | sustentī | sustentae | sustentă |
| Vocatif | sustente | sustentă | sustentum | sustentī | sustentae | sustentă |
| Accusatif | sustentum | sustentăm | sustentum | sustentōs | sustentās | sustentă |
| Génitif | sustentī | sustentae | sustentī | sustentōrŭm | sustentārŭm | sustentōrŭm |
| Datif | sustentō | sustentae | sustentō | sustentīs | sustentīs | sustentīs |
| Ablatif | sustentō | sustentā | sustentō | sustentīs | sustentīs | sustentīs |
sustentus \Prononciation ?\
- Participe passé de sustineo.