sustenta

Voir aussi : sustentá

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sustenter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on se sustenta
Futur simple

sustenta \sys.tɑ̃.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple du verbe sustenter.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sustentar
Indicatif Présent (yo) sustenta
(tú) sustenta
(vos) sustenta
(él/ella/ello/usted) sustenta
(nosotros-as) sustenta
(vosotros-as) sustenta
(os) sustenta
(ellos-as/ustedes) sustenta
Imparfait (yo) sustenta
(tú) sustenta
(vos) sustenta
(él/ella/ello/usted) sustenta
(nosotros-as) sustenta
(vosotros-as) sustenta
(os) sustenta
(ellos-as/ustedes) sustenta
Passé simple (yo) sustenta
(tú) sustenta
(vos) sustenta
(él/ella/ello/usted) sustenta
(nosotros-as) sustenta
(vosotros-as) sustenta
(os) sustenta
(ellos-as/ustedes) sustenta
Futur simple (yo) sustenta
(tú) sustenta
(vos) sustenta
(él/ella/ello/usted) sustenta
(nosotros-as) sustenta
(vosotros-as) sustenta
(os) sustenta
(ellos-as/ustedes) sustenta
Impératif Présent (tú) sustenta
(vos) sustenta
(usted) sustenta
(nosotros-as) sustenta
(vosotros-as) sustenta
(os) sustenta
(ustedes) sustenta

sustenta \susˈten.ta\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de sustentar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de sustentar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sustentar
Indicatif Présent
você/ele/ela sustenta
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
sustenta

sustenta \suʃ.ˈtẽ.tɐ\ (Lisbonne) \sus.ˈtẽ.tə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de sustentar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de sustentar.