sustantivamos

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivamos
(tú) sustantivamos
(vos) sustantivamos
(él/ella/ello/usted) sustantivamos
(nosotros-as) sustantivamos
(vosotros-as) sustantivamos
(os) sustantivamos
(ellos-as/ustedes) sustantivamos
Imparfait (yo) sustantivamos
(tú) sustantivamos
(vos) sustantivamos
(él/ella/ello/usted) sustantivamos
(nosotros-as) sustantivamos
(vosotros-as) sustantivamos
(os) sustantivamos
(ellos-as/ustedes) sustantivamos
Passé simple (yo) sustantivamos
(tú) sustantivamos
(vos) sustantivamos
(él/ella/ello/usted) sustantivamos
(nosotros-as) sustantivamos
(vosotros-as) sustantivamos
(os) sustantivamos
(ellos-as/ustedes) sustantivamos
Futur simple (yo) sustantivamos
(tú) sustantivamos
(vos) sustantivamos
(él/ella/ello/usted) sustantivamos
(nosotros-as) sustantivamos
(vosotros-as) sustantivamos
(os) sustantivamos
(ellos-as/ustedes) sustantivamos

sustantivamos \sus.tan.tiˈβa.mos\

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de sustantivar.
  2. Première personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation