supliesen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe suplir
Subjonctif Présent que (yo) supliesen
que (tú) supliesen
que (vos) supliesen
que (él/ella/ello/usted) supliesen
que (nosotros-as) supliesen
que (vosotros-as) supliesen
que (os) supliesen
(ellos-as/ustedes) supliesen
Imparfait (en -ra) que (yo) supliesen
que (tú) supliesen
que (vos) supliesen
que (él/ella/ello/usted) supliesen
que (nosotros-as) supliesen
que (vosotros-as) supliesen
que (os) supliesen
(ellos-as/ustedes) supliesen
Imparfait (en -se) que (yo) supliesen
que (tú) supliesen
que (vos) supliesen
que (él/ella/ello/usted) supliesen
que (nosotros-as) supliesen
que (vosotros-as) supliesen
que (os) supliesen
(ellos-as/ustedes) supliesen
Futur que (yo) supliesen
que (tú) supliesen
que (vos) supliesen
que (él/ella/ello/usted) supliesen
que (nosotros-as) supliesen
que (vosotros-as) supliesen
que (os) supliesen
(ellos-as/ustedes) supliesen

supliesen \suˈplje.sen\

  1. Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de suplir.

Prononciation