supletivo
Espagnol
Étymologie
- Du latin suppletus avec le suffixe -ivo.
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | supletivo | supletivos |
| Féminin | supletiva | supletivas |
supletivo \su.pleˈti.βo\
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Madrid : \su.pleˈti.βo\
- Mexico, Bogota : \s(u).pleˈti.bo\
- Santiago du Chili, Caracas : \su.pleˈti.βo\
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage