sukoná
Étymologie
- Dérivé de suka (« vent »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | sukoná | sukonayá | sukonatá |
| 2e du sing. | sukonal | sukonayal | sukonatal |
| 3e du sing. | sukonar | sukonayar | sukonatar |
| 1re du plur. | sukonat | sukonayat | sukonatat |
| 2e du plur. | sukonac | sukonayac | sukonatac |
| 3e du plur. | sukonad | sukonayad | sukonatad |
| 4e du plur. | sukonav | sukonayav | sukonatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
sukoná \sukɔˈna\ ou \sukoˈna\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « sukoná [sukoˈna] »
Références
- « sukoná », dans Kotapedia