suffizienterem
Allemand
Forme d’adjectif
| Nature | Terme | |
|---|---|---|
| Positif | suffizient | |
| Comparatif | suffizienter | |
| Superlatif | am suffizientesten | |
| Déclinaisons | ||
suffizienterem \zʊfiˈt͡si̯ɛntəʁəm\
- Datif masculin singulier de la déclinaison forte du comparatif de suffizient.
- Datif neutre singulier de la déclinaison forte du comparatif de suffizient.
Prononciation
- Allemagne (Berlin) : écouter « suffizienterem [zʊfiˈt͡si̯ɛntəʁəm] »