sudič
Étymologie
- De soud (« tribunal, justice »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | sudič | sudiči |
| Génitif | sudiče | sudičů |
| Datif | sudiči | sudičům |
| Accusatif | sudiče | sudiče |
| Vocatif | sudiči | sudiči |
| Locatif | sudiči | sudičích |
| Instrumental | sudičem | sudiči |
sudič \sʊɟɪt͡ʃ\ masculin animé
- Plaideur, chicaneur, procédurier.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)