subsannatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de subsannatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | subsannatorius | subsannatoriă | subsannatorium | subsannatoriī | subsannatoriae | subsannatoriă |
| Vocatif | subsannatorie | subsannatoriă | subsannatorium | subsannatoriī | subsannatoriae | subsannatoriă |
| Accusatif | subsannatorium | subsannatoriăm | subsannatorium | subsannatoriōs | subsannatoriās | subsannatoriă |
| Génitif | subsannatoriī | subsannatoriae | subsannatoriī | subsannatoriōrŭm | subsannatoriārŭm | subsannatoriōrŭm |
| Datif | subsannatoriō | subsannatoriae | subsannatoriō | subsannatoriīs | subsannatoriīs | subsannatoriīs |
| Ablatif | subsannatoriō | subsannatoriā | subsannatoriō | subsannatoriīs | subsannatoriīs | subsannatoriīs |
subsannatorius \Prononciation ?\
Références
- « subsannatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage