subreta
Étymologie
- Du français soubrette.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | subreta | subrety |
| Génitif | subrety | subret |
| Datif | subretě | subretám |
| Accusatif | subretu | subrety |
| Vocatif | subreto | subrety |
| Locatif | subretě | subretách |
| Instrumental | subretou | subretami |
subreta \sʊbrɛta\ féminin
Dérivés
- subretní
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage