strinkenn

Étymologie

Dérivé de strink, avec le suffixe -enn.

Nom commun

Singulier Pluriel
strinkenn strinkennoù

strinkenn \ˈstrĩŋ.kɛn\ féminin

  1. (Géologie) Cristal.

Dérivés

Références

  • Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 341a