stragá
Étymologie
- Dérivé de straga (« note »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | stragá | stragayá | stragatá |
| 2e du sing. | stragal | stragayal | stragatal |
| 3e du sing. | stragar | stragayar | stragatar |
| 1re du plur. | stragat | stragayat | stragatat |
| 2e du plur. | stragac | stragayac | stragatac |
| 3e du plur. | stragad | stragayad | stragatad |
| 4e du plur. | stragav | stragayav | stragatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
stragá \straˈga\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « stragá [straˈga] »
Références
- « stragá », dans Kotapedia