stařecký
: stařečky, stařecky
Étymologie
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | stařecký | stařecká | stařecké | |
| vocatif | stařecký | stařecká | stařecké | ||
| accusatif | stařeckého | stařecký | stařeckou | stařecké | |
| génitif | stařeckého | stařecké | stařeckého | ||
| locatif | stařeckém | stařecké | stařeckém | ||
| datif | stařeckému | stařecké | stařeckému | ||
| instrumental | stařeckým | stařeckou | stařeckým | ||
| pluriel | nominatif | stařečtí | stařecké | stařecká | |
| vocatif | stařečtí | stařecké | stařecká | ||
| accusatif | stařecké | stařecká | |||
| génitif | stařeckých | ||||
| locatif | stařeckých | ||||
| datif | stařeckým | ||||
| instrumental | stařeckými | ||||
stařecký \ˈstar̝ɛt͡skiː\
- Sénile, de vieillesse.
stařecká bezmocnost.
- impotence due à la vieillesse.
Synonymes
Dérivés
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage