staá
Étymologie
- Dérivé de staa (« caractère »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | staá | staayá | staatá |
| 2e du sing. | staal | staayal | staatal |
| 3e du sing. | staar | staayar | staatar |
| 1re du plur. | staat | staayat | staatat |
| 2e du plur. | staac | staayac | staatac |
| 3e du plur. | staad | staayad | staatad |
| 4e du plur. | staav | staayav | staatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « staá [staˈa] »
Anagrammes
Références
- « staá », dans Kotapedia