stárnutí
Étymologie
- De stárnout (« vieillir »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | stárnutí | stárnutí |
| Génitif | stárnutí | stárnutí |
| Datif | stárnutí | stárnutím |
| Accusatif | stárnutí | stárnutí |
| Vocatif | stárnutí | stárnutí |
| Locatif | stárnutí | stárnutích |
| Instrumental | stárnutím | stárnutími |
stárnutí \staːrnʊciː\ neutre
- Vieillissement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Voir aussi
- stárnutí sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)