souezh
Étymologie
Nom commun
souezh \ˈsweːs\ masculin
- Étonnement, surprise.
N’oa ket evit mont he-unan, a lavare, betek ti ar cʼhere, rak ar gwel anezhañ a roe kridienn ha spont dezhi — ha n’eo ket hep souezh —, mes kas a rae he flacʼh en he lecʼh da gas he aluzen.
— (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 218)- Elle n’était pas en mesure d’aller elle-même, disait-elle, jusque chez le cordonnier, car sa vue lui donnait le frisson et l’épouvantait — et ce n’est pas sans surprise —, mais elle envoyait sa fille à sa place pour amener son aumône.
Synonymes
- souezhadenn
- souezhenn
Dérivés
- disouezhadenn
- disouezhenn
- disouezhiñ
- ensouezh
- peursouezhañ
- peursouezhiñ
- souezhadeg
- souezhadenn
- souezhañ
- souezhenn
- souezhet
- souezhiñ
- souezhus
Forme de verbe
souezh \ˈsweːs\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe souezhañ/souezhiñ.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe souezhañ/souezhiñ.
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 680a